رنگو مثل فیلم زین های سوزان (مل بروكس, 1973) بنیادش مبتنی بر شوخی با فیلم های معروف ژانر وسترن است. فیلم در عین حال حكایت از عشق زیاد سازندگان اش به ژانر وسترن و آگاهی آنها از این ژانر دارد.
گور وربینسكی كارگردان, جان لوگان فیلمنامه نویس و هانس زیمر آهنگساز در یك هماهنگی قابل تحسین با یكدیگر, فیلم شان را آكنده از ارجاعات دلنشین به فیلم های بزرگ وسترن كرده اند. همه ی موتیف ها و كلیشه های وسترن در فیلم رنگو مورد استفاده قرار گرفته است.
داستان رنگو مثل همه ی وسترن های كلاسیك بر اساس این فرمول قدیمی ساخته شده كه مرد غریبه ای وارد شهر می شود, با آدم نابكار شهر روبرو می شود و سپس شجاعت و دلاوری اش در معرض آزمایش قرار می گیرد.
رنگو یك مارمولك (آفتاب پرست) است; یك خزنده ی كاملا معمولی با پوست سبز رنگ فلس دار و چشم های ورقلمبیده. رنگو (با صدای جانی دپ) كه تا مدتی پیش در یك آكواریوم زندگی می كرد حالا بر اثر حادثه ای گذارش به كنار یك جاده ی بیابانی افتاده است.

فیلم یكی دو تا فصل اكشن عالی دارد. یكی از این دو فصل مربوط به حمله ی خفاش ها می شود كه ما را به یاد حمله ی هلی كوپتری در فیلم اینك آخرالزمان كاپولا می اندازد. طراحی ها و نقاشی ها در فصل های اكشن فیلم موفق به فضاسازی هایی شده اند كه یادآور صحنه های نبرد در فیلم جنگ های ستاره ای است. علاوه بر فیلم های وسترن, دیگر فیلم های معروف سینما نیز در فیلم مورد اشاره قرار گرفته اند.
تماشاگر رنگو هرچه قدر بیشتر فیلم دیده باشد لذت بیشتری از این فیلم می برد. اما این به معنای آن نیست كه این فیلم صرفا برای تماشاگران بزرگسال ساخته شده و بچه ها نمی توانند از آن لذت ببرند. فیلم رویه های متعددی دارد و هیچ صحنه ای در فیلم وجود ندارد كه صرفا برای یك قشر سنی خاص ساخته شده باشد. به قول یكی از منتقدان آمریكایی «رنگو فیلمی است برای بچه های هشت ساله تا پیرمرد های هشتاد ساله.»
و یكی دیگر از ویژگی های فیلم سه بعدی نبودن آن است. رنگو فقط به صورت دو بعدی ساخته شده و به نمایش گذاشته شده. ظاهرا این ویژگی برای منتقدان و سینما دوستانی كه طی سال های اخیر مجبور به تماشای انبوهی از فیلم های سه بعدی مزخرف با آن عینك های پلاستیكی آزاردهنده بوده اند, بسیار دلپذیر است. سه بعدی نبودن رنگو باعث شده كه تصاویر آن شفاف تر و زیباتر به نظر بیاید و در عین حال تماشاگر مجبور به پرداخت پول اضافه برای تماشای فیلم به صورت سه بعدی نیز نباشد.